Doubleren is een techniek die een restaurator gebruikt om een nieuw doek of verf die losgekomen is via een bindmiddel aan te brengen aan de achterzijde van het oude doek en het daardoor te verstevigen en oneffenheden te verwijderen.

De belangrijkste methodes zijn :

Stijfseldoublering, washarsdoublering of Hollandse methode. De washars wordt opgewarmd tot ze smelt en tussen het oude en nieuwe doek aangebracht.

In de 20e eeuw verbeteren de technieken en wordt een strijkijzer gebruikt en vanaf de jaren zeventig een vacuümtafel

(zoals bij restauratie atelier " Broekhoff "), om het oude en nieuwe doek nog steviger aan elkaar te hechten.

Het nieuwe doek, meestal linnen, wordt ingelijmd met een reversibele BEVA lijm, en ook het oude doek wordt ingelijmd.

Dit proces duurt ongeveer een dag.

Als de reversibele lijm droog is gaat het nieuwe doek op de vacuümtafel (zoals hierboven) en het schilderij wordt met het beeld naar boven op het nieuwe doek gelegd. Hierover komt er een folie die rondom luchtdicht moet aansluiten op de vacuümtafel.

De vacuümtafel wordt aangezet en zuigt het nieuwe doek tegen het oude doek. De temperatuur loopt langzaam op om de lijm te verwarmen en te laten hechten aan elkaar. Bij dit proces moet het schilderij niet uit het oog verloren worden i.v.m. smelten van de verf.

De temperatuur van de vacuümtafel kan oplopen tot 90 graden en dan zie je de craquele langzaam minder worden.

Als dit gebeurd wordt de vacuümtafel op koelen gezet en laat men het schilderij liggen totdat alles afgekoeld is.

De folie wordt er afgehaald en het nieuwe "gedoubleerde" schilderij wordt weer op het spieraam gespannen.